Personalistyczne rozumienie kontemplacji
Celem artykułu jest ukazanie sensu i doniosłości kontemplacji w kolorycie współczesnej myśli chrześcijańskiej, która ujmuje człowieka jako osobę. Wydaje się, że personalizm daje możliwość uniknięcia ujęć redukujących modlitwę człowieka do procesu psychofizycznego, emocjonalnego, beztreściowego i w ...
Saved in:
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
The Pontifical University of John Paul II in Krakow
2023-06-01
|
Series: | Polonia Sacra |
Subjects: | |
Online Access: | http://czasopisma.upjp2.edu.pl/poloniasacra/article/view/4657 |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
_version_ | 1823857253310005248 |
---|---|
author | Jan Krzysztof Miczyński |
author_facet | Jan Krzysztof Miczyński |
author_sort | Jan Krzysztof Miczyński |
collection | DOAJ |
description |
Celem artykułu jest ukazanie sensu i doniosłości kontemplacji w kolorycie współczesnej myśli chrześcijańskiej, która ujmuje człowieka jako osobę. Wydaje się, że personalizm daje możliwość uniknięcia ujęć redukujących modlitwę człowieka do procesu psychofizycznego, emocjonalnego, beztreściowego i w sumie nierealnego, polegającego na autotranscendencji. Wszystkie wymiary życia ludzkiego są istotne, ale ujęcia fragmentaryczne nie wyczerpują treści fenomenu osoby. W konsekwencji też mogą prowadzić do błędnego rozumienia relacji z Bogiem. Z tego też powodu artykuł omawia w kolorycie personalistycznym trzy ważne tematy, są nimi: podmiot, przedmiot i istota kontemplacji. Metodę badawczą można określić jako personalistyczną (hermeneutycznym kluczem badawczym jest osoba). Punktem wyjścia dla przeprowadzonej analizy jest omówienie wewnętrznej struktury osobowej człowieka i w jej świetle spojrzenie na fenomen kontemplacji, na wewnętrzny i zewnętrzny świat życia ludzkiego. Analiza nawiązuje do tradycji teologiczno-duchowej Kościoła, a także do nauczania świętych. Stara się w sposób całościowy i niekiedy twórczo-krytyczny ocenić ujęcia starsze. Jako podstawowe źródło przyjmuje objawienie zawarte w Piśmie Świętym. Główne wnioski przeprowadzonych analiz są następujące: podmiotem kontemplującym jest cała ludzka osoba (pomimo że główną rolę pełni umysł); głównym przedmiotem jest Communio Personarum (Osoby Niestworzone, Trójca Święta); kontemplacja — dzięki łasce Bożej — jest relacją z Osobowym Bogiem, jest „udoskonalaniem” wewnętrznych struktur człowieka do zjednoczenia się z Osobami Bożymi (wewnętrzna struktura ludzka staje się podobna do wewnętrznej struktury Osoby Niestworzonej); jest to proces, który można nazwać chrystyfikacją (uchrystusowieniem), przebóstwieniem, eschatologizacją świata osób stworzonych — osoby indywidualnej i osoby społecznej (całej rodziny ludzkiej).
|
format | Article |
id | doaj-art-087ec8c878e34a9dad2f3d4d81144440 |
institution | Kabale University |
issn | 1428-5673 2391-6575 |
language | English |
publishDate | 2023-06-01 |
publisher | The Pontifical University of John Paul II in Krakow |
record_format | Article |
series | Polonia Sacra |
spelling | doaj-art-087ec8c878e34a9dad2f3d4d811444402025-02-11T22:58:33ZengThe Pontifical University of John Paul II in KrakowPolonia Sacra1428-56732391-65752023-06-0127210.15633/ps.27204Personalistyczne rozumienie kontemplacjiJan Krzysztof Miczyński0https://orcid.org/0000-0003-1052-5655Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II w Lublinie Celem artykułu jest ukazanie sensu i doniosłości kontemplacji w kolorycie współczesnej myśli chrześcijańskiej, która ujmuje człowieka jako osobę. Wydaje się, że personalizm daje możliwość uniknięcia ujęć redukujących modlitwę człowieka do procesu psychofizycznego, emocjonalnego, beztreściowego i w sumie nierealnego, polegającego na autotranscendencji. Wszystkie wymiary życia ludzkiego są istotne, ale ujęcia fragmentaryczne nie wyczerpują treści fenomenu osoby. W konsekwencji też mogą prowadzić do błędnego rozumienia relacji z Bogiem. Z tego też powodu artykuł omawia w kolorycie personalistycznym trzy ważne tematy, są nimi: podmiot, przedmiot i istota kontemplacji. Metodę badawczą można określić jako personalistyczną (hermeneutycznym kluczem badawczym jest osoba). Punktem wyjścia dla przeprowadzonej analizy jest omówienie wewnętrznej struktury osobowej człowieka i w jej świetle spojrzenie na fenomen kontemplacji, na wewnętrzny i zewnętrzny świat życia ludzkiego. Analiza nawiązuje do tradycji teologiczno-duchowej Kościoła, a także do nauczania świętych. Stara się w sposób całościowy i niekiedy twórczo-krytyczny ocenić ujęcia starsze. Jako podstawowe źródło przyjmuje objawienie zawarte w Piśmie Świętym. Główne wnioski przeprowadzonych analiz są następujące: podmiotem kontemplującym jest cała ludzka osoba (pomimo że główną rolę pełni umysł); głównym przedmiotem jest Communio Personarum (Osoby Niestworzone, Trójca Święta); kontemplacja — dzięki łasce Bożej — jest relacją z Osobowym Bogiem, jest „udoskonalaniem” wewnętrznych struktur człowieka do zjednoczenia się z Osobami Bożymi (wewnętrzna struktura ludzka staje się podobna do wewnętrznej struktury Osoby Niestworzonej); jest to proces, który można nazwać chrystyfikacją (uchrystusowieniem), przebóstwieniem, eschatologizacją świata osób stworzonych — osoby indywidualnej i osoby społecznej (całej rodziny ludzkiej). http://czasopisma.upjp2.edu.pl/poloniasacra/article/view/4657kontemplacjamodlitwaciałoduszaduchjaźń |
spellingShingle | Jan Krzysztof Miczyński Personalistyczne rozumienie kontemplacji Polonia Sacra kontemplacja modlitwa ciało dusza duch jaźń |
title | Personalistyczne rozumienie kontemplacji |
title_full | Personalistyczne rozumienie kontemplacji |
title_fullStr | Personalistyczne rozumienie kontemplacji |
title_full_unstemmed | Personalistyczne rozumienie kontemplacji |
title_short | Personalistyczne rozumienie kontemplacji |
title_sort | personalistyczne rozumienie kontemplacji |
topic | kontemplacja modlitwa ciało dusza duch jaźń |
url | http://czasopisma.upjp2.edu.pl/poloniasacra/article/view/4657 |
work_keys_str_mv | AT jankrzysztofmiczynski personalistycznerozumieniekontemplacji |