Rola Ducha Świętego w kaznodziejstwie protestanckim

W obrębie protestantyzmu kaznodziejstwo traktowane jest jako główne zadanie Kościoła. Teologia luterańska widzi w kazaniu uobecnienie Chrystusa i źródło usprawiedliwiającej wiary rodzącej się ze słuchania i przyjęcia głoszonego słowa, jak też miejsce działania Ducha Świętego, który wznieca wiarę w ...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: Adam Kalbarczyk
Format: Article
Language:English
Published: The Pontifical University of John Paul II in Krakow 2019-09-01
Series:Polonia Sacra
Subjects:
Online Access:http://czasopisma.upjp2.edu.pl/poloniasacra/article/view/3392
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
_version_ 1823857199472967680
author Adam Kalbarczyk
author_facet Adam Kalbarczyk
author_sort Adam Kalbarczyk
collection DOAJ
description W obrębie protestantyzmu kaznodziejstwo traktowane jest jako główne zadanie Kościoła. Teologia luterańska widzi w kazaniu uobecnienie Chrystusa i źródło usprawiedliwiającej wiary rodzącej się ze słuchania i przyjęcia głoszonego słowa, jak też miejsce działania Ducha Świętego, który wznieca wiarę w tych, którzy słuchają Ewangelii. Dla ojca reformacji, Marcina Lutra, działanie Ducha Świętego jest ściśle związane z Ewangelią, która została przez Niego natchniona i dzięki Jego wsparciu może być w ogóle głoszona i słyszana. Zaś według Jana Kalwina, to Duch Święty jest prawdziwym nauczycielem (magister) i sprawcą (effector), który jako właściwy Autor kazania czyni zeń zbawcze wydarzenie. Przypisanie Trzeciej Osobie Boskiej istotnej roli w głoszeniu słowa Bożego zrodziło pytanie o to, co w kazaniu jest dziełem Boga, a co dziełem człowieka. Poszukiwania w tej materii takich dwudziestowiecznych teologów protestanckich jak Rudolf Bohren, Manfred Josuttis czy (późny) Karl Barth, doprowadziły do stworzenia teorii kaznodziejstwa opartej na paradygmacie pneumatologicznym. Jest ona próbą teologicznego uzasadnienia połączenia elementu boskiego i ludzkiego w kazaniu. To w Duchu Świętym, który chce działać w nas i poprzez nas (zasada teonomicznej obopólności), kaznodziejstwo, widziane jako leżące całkowicie w możliwościach Boga, staje się całkowicie rzeczą kaznodziei i rzeczą słuchacza, leży całkowicie w możliwościach człowiekazarówno w sztuce, jak i technice – pod warunkiem, że zarówno kaznodzieja, jak i słuchacz będą otwarci na Jego działanie. Homiletyka pneumatologiczna dała nie tylko odpowiedź na pytanie o stopień aktywności Boga i człowieka w procesie kazania, lecz także jeszcze wnikliwiej opisała przemożną rolę Ducha Świętego w kaznodziejstwie.
format Article
id doaj-art-4a06eef69e3241f6a02a2533fe5c3d28
institution Kabale University
issn 1428-5673
2391-6575
language English
publishDate 2019-09-01
publisher The Pontifical University of John Paul II in Krakow
record_format Article
series Polonia Sacra
spelling doaj-art-4a06eef69e3241f6a02a2533fe5c3d282025-02-11T22:59:47ZengThe Pontifical University of John Paul II in KrakowPolonia Sacra1428-56732391-65752019-09-0123310.15633/ps.3392Rola Ducha Świętego w kaznodziejstwie protestanckimAdam Kalbarczyk0Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu W obrębie protestantyzmu kaznodziejstwo traktowane jest jako główne zadanie Kościoła. Teologia luterańska widzi w kazaniu uobecnienie Chrystusa i źródło usprawiedliwiającej wiary rodzącej się ze słuchania i przyjęcia głoszonego słowa, jak też miejsce działania Ducha Świętego, który wznieca wiarę w tych, którzy słuchają Ewangelii. Dla ojca reformacji, Marcina Lutra, działanie Ducha Świętego jest ściśle związane z Ewangelią, która została przez Niego natchniona i dzięki Jego wsparciu może być w ogóle głoszona i słyszana. Zaś według Jana Kalwina, to Duch Święty jest prawdziwym nauczycielem (magister) i sprawcą (effector), który jako właściwy Autor kazania czyni zeń zbawcze wydarzenie. Przypisanie Trzeciej Osobie Boskiej istotnej roli w głoszeniu słowa Bożego zrodziło pytanie o to, co w kazaniu jest dziełem Boga, a co dziełem człowieka. Poszukiwania w tej materii takich dwudziestowiecznych teologów protestanckich jak Rudolf Bohren, Manfred Josuttis czy (późny) Karl Barth, doprowadziły do stworzenia teorii kaznodziejstwa opartej na paradygmacie pneumatologicznym. Jest ona próbą teologicznego uzasadnienia połączenia elementu boskiego i ludzkiego w kazaniu. To w Duchu Świętym, który chce działać w nas i poprzez nas (zasada teonomicznej obopólności), kaznodziejstwo, widziane jako leżące całkowicie w możliwościach Boga, staje się całkowicie rzeczą kaznodziei i rzeczą słuchacza, leży całkowicie w możliwościach człowiekazarówno w sztuce, jak i technice – pod warunkiem, że zarówno kaznodzieja, jak i słuchacz będą otwarci na Jego działanie. Homiletyka pneumatologiczna dała nie tylko odpowiedź na pytanie o stopień aktywności Boga i człowieka w procesie kazania, lecz także jeszcze wnikliwiej opisała przemożną rolę Ducha Świętego w kaznodziejstwie. http://czasopisma.upjp2.edu.pl/poloniasacra/article/view/3392Duch Świętykaznodziejstwo protestanckie
spellingShingle Adam Kalbarczyk
Rola Ducha Świętego w kaznodziejstwie protestanckim
Polonia Sacra
Duch Święty
kaznodziejstwo protestanckie
title Rola Ducha Świętego w kaznodziejstwie protestanckim
title_full Rola Ducha Świętego w kaznodziejstwie protestanckim
title_fullStr Rola Ducha Świętego w kaznodziejstwie protestanckim
title_full_unstemmed Rola Ducha Świętego w kaznodziejstwie protestanckim
title_short Rola Ducha Świętego w kaznodziejstwie protestanckim
title_sort rola ducha swietego w kaznodziejstwie protestanckim
topic Duch Święty
kaznodziejstwo protestanckie
url http://czasopisma.upjp2.edu.pl/poloniasacra/article/view/3392
work_keys_str_mv AT adamkalbarczyk roladuchaswietegowkaznodziejstwieprotestanckim