Trzeci okres życia człowieka. Stagnacja czy szansa na rozwój?
Punktem wyjścia do analiz zawartych w tym artykule są badania socjologiczne i psychologiczne dotyczące późnej dojrzałości współcześnie żyjącego człowieka. Ten punkt widzenia posłużył do dalszych badań nad zagadnieniem funkcjonowania człowieka w okresie jesieni życia. Najpierw podjęto próbę zdefinio...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
The Pontifical University of John Paul II in Krakow
2015-10-01
|
| Series: | Polonia Sacra |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://czasopisma.upjp2.edu.pl/poloniasacra/article/view/1098 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Punktem wyjścia do analiz zawartych w tym artykule są badania socjologiczne i psychologiczne dotyczące późnej dojrzałości współcześnie żyjącego człowieka. Ten punkt widzenia posłużył do dalszych badań nad zagadnieniem funkcjonowania człowieka w okresie jesieni życia. Najpierw podjęto próbę zdefiniowania pojęcia „proces starzenia” oraz zaprezentowania różnych typów postaw ludzkich wobec tego zjawiska. Następnie została przeprowadzona analiza dotycząca roli rodziny w życiu ludzi starszych oraz podjęto próbę odpowiedzi na pytanie postawione w tytule artykułu. Okazało się, że rodzina jest dla ludzi starszych gwarantem akceptacji, bezpieczeństwa i opieki. To w niej można najskuteczniej rozwiązywać różne ludzkie problemy charakterystyczne dla ludzi w jesieni życia. Człowiek winien rozwijać się na wszystkich poziomach swojej osobowości przez całe życie, również w okresie późnej dojrzałości. Aby ten rozwój mógł osiągnąć poziom dobrostanu, człowiek powinien mieć jasno sprecyzowany cel i sens życia. Celem ostatecznym człowieka, według antropologii teologicznej, jest Osoba Absolutna, jaką jest Bóg. Osiągnięcie tego celu jest możliwe na poziomie osobowego dialogu prowadzącego człowieka do pełni życia.
|
|---|---|
| ISSN: | 1428-5673 2391-6575 |