Augmentativa i ich funkcje w powieści Ten się śmieje, kto ma zęby Zyty Rudzkiej

Celem tekstu jest charakterystyka augmentativów występujących w powieści Ten się śmieje, kto ma zęby Zyty Rudzkiej (Warszawa 2022), a także próba opisu funkcji pełnionych przez zgrubienia w przywołanym tekście literackim. Zwykle nazwy augmentatywne wskazują na duży rozmiar desygnatu i są nośnikiem n...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: Iwona Burkacka
Format: Article
Language:English
Published: Lodz University Press 2024-12-01
Series:Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica
Subjects:
Online Access:https://czasopisma.uni.lodz.pl/linguistica/article/view/22489
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:Celem tekstu jest charakterystyka augmentativów występujących w powieści Ten się śmieje, kto ma zęby Zyty Rudzkiej (Warszawa 2022), a także próba opisu funkcji pełnionych przez zgrubienia w przywołanym tekście literackim. Zwykle nazwy augmentatywne wskazują na duży rozmiar desygnatu i są nośnikiem nacechowania ekspresywnego, często negatywnego lub żartobliwego. Ich obecność wiąże się z rubasznością i emocjonalnością wypowiedzi. W analizowanym materiale literackim pełnią inną rolę. Ich występowanie w monologu wewnętrznym bohaterki można rozpatrywać jako wyraz dystansu wobec trudnej sytuacji, ukrywania emocji, także jako element stylizacyjny (charakterystykę socjolingwistyczną bohaterki). Stosowanie augmentativów, zwłaszcza tych derywowanych od podstaw będących wulgaryzmami czy wyrazami pospolitymi, nie wpisuje się w stereotypowe postrzeganie kobiety w średnim wieku, ale dobrze oddaje walkę bohaterki o przetrwanie fizyczne i psychiczne, o prawo do zachowania samodzielności, autonomii, na ile jest to możliwe.
ISSN:0208-6077
2450-0119